mijn maatje, mijn trots, mijn sesje! Uitleggen hoeveel verdriet ik gehad heb, heeft geen zin, want hoe kun je uitleggen dat je zoveel van een beest kan houden, dat wanneer ze dood gaat, een stukje van jezelf meegaat! Bijna 11 jaar was ze mijn moat, en elke dag denk ik nog wel even aan haar, en aan onze avonturen!! Hiahaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!
4 opmerkingen:
Hee meid,
Heel veel sterkte! Ik weet (helaas) uit ervaring hoe erg het is om een dierenvriend te verliezen..geen paard, maar onze kat.
Als ik zo die foto zie ik hoeveel jullie voor elkaar hebben betekend. En ik weet zeker dat dat nog steeds is!!
Liefs,
Laura
Afschuwelijk...heel veel sterkte!!
Laat de mooie herinneringen maar weer snel de boventoon voeren.
Groetjes,Kitty (moeder Lisanne en ook wel paardengek)
He lieverd,
Het doet zo veel pijn om je huisdier te moeten verliezen.. Ik weet nog goed toen mijn ratje Jally doodging.. heel de nacht heb ik bij hem gezeten.. toen hij uiteindelijk zijn laatste adem uitblies..
doet gewoon zeer.. Dieren betekenen net zoveel als mensen voor me.
dikke zoen aan jouw lieverd
Die lieve Prinses....
Als je uit school kwam gefietst (ja ja mensen, hardvochtig maar waar, Annelie moest als klein ukkie al 5 km naar school fietsen en ook weer terug!) en je kwam hoestend over het landweggetje binnen een straal van 3 km in de buurt van Prinses, dan wisten wij dat je onderweg was omdat je lieve prines dan begon te hinneken tot je achterom kwam gefietst en met haar had gekroeld.
Mooie herinneringen....
Knuffel en kus, mama
Een reactie posten