Zeepbel...

Plop, plop, plop.... Een voor een springen ze kapot. Ze gaan opeens of heel langzaam, ze gaan kapot door een aanraking, door minder leuke gebeurtenissen of omdat ze gewoon al heel lang rond zweven!.. ze spatten uit elkaar en spatten op mijn neus... ze zijn er overal en het worden er steeds minder. Soms komt er een bij en worden het er weer meer!! En als ik goed kijk, zie ik er nog heeeel veel! Heel veel zeepbelletjes waar ik op mee zweef, die niet kapot gaan, ze knappen niet meer uit elkaar, ze blijven zweven.... en er komen er nog heel veel bij! Rhino, die kleine Mika, Vrienden, familie, terrasjes pakken, zelf wat boodschappen doen, de zon, Mijn eigen huisje, lekker eten, gezelligheid, film kijken, chips eten, mijn visjes, en ga zo maar oneindig door, en al deze mooie en vaak kleine dingen zijn een zeepbel waard die erbij komt, of blijft zweven.... Die niet kapot te krijgen zijn. Dit zijn de zeepbellen waar je op kan teren die je overeind houden, en je net dat beetje hulp of kracht geven om in de belangrijkste zeepbel te blijven en dat is de zeepbel van het leven.. En dat is wat ik wil blijven doen zoveel mogelijk leven en genieten!!!!!!!! En dat gaat vanaf nu wel weer lukken!!